Twee jaar is mijn kleine zoontje alweer bijna, het is voorbij gevlogen! Ik weet nog als de dag van gisteren dat ik na mijn horror bevalling (of slachtpartij zoals mijn man het noemde), een prachtig klein ventje in mijn armen had. Het was alle ellende heel erg waard. Al vrij snel kregen mijn man en ik de wens voor een 2e kindje. We besloten te stoppen met de pil toen mijn zoontje 7 maanden oud was. Want aangezien ik aan de pil was, zou het zomaar kunnen dat het even duurt voordat ik weer zwanger zou worden dachten we. Wat waren we verbaasd en ontzettend blij toen ik gelijk een maand later zwanger bleek te zijn! En toen begon het…
“Pffffff wat snel achter elkaar! Waar begin je aan” “Nou jij kan straks je lol op met 2 kleintjes”.
Toen dacht ik echt waar maak jij je druk om? Moet jij ze verzorgen ofzo? Mijn zwangere buik werd steeds groter en de opmerkingen bleven maar komen. “Phoeee nou jij hebt er straks 2 in de luiers, 2 waar je achteraan kan rennen!”. Goh… Echt? Dat had ik me nog niet bedacht. *zucht* Het was een goed doordachte beslissing van mijn man en mij. Gelukkig reageerden onze families wel heel enthousiast. We hebben er met z’n alle onwijs naar toe geleefd dat ons kindje geboren zou worden. Toen was ze er eindelijk, op 14 december 2016 is onze prachtige dochter geboren. Wat een heerlijk lachebekkie is het en toch best een pittige tante hoor! Ze laat haar wel horen als iets haar niet aanstaat. Wat geniet ik toch onwijs van mijn kids. En ja.. Soms is het zwaar, als bijvoorbeeld tijdens het boodschappen doen beide kindjes zitten te huilen in de wagen. Mijn zoontje omdat hij liever wilt lopen en mijn meisje omdat ze verschoond moet worden. Of als ik bijvoorbeeld mijn meisje aan het voeden ben, maar mijn zoontje groene vingerverf uit de kast pakt en besluit dat dit erg mooi zal staan als hij het zou uitsmeren over mijn nieuwe vloer, zijn kleding, de keukenkastjes… Maar toch weegt dit niet op tegen de geluksmomenten die zij me geven. Dusssss al die onzin opmerkingen? Vertel die maar aan een ander, want ik zou er best nog een kindje bij willen. Nog eentje? Nog twee zelfs!
