Priscilla | Ongeveer een jaar geleden toen mijn zoontje 3 jaar oud was en mijn dochter anderhalf, hadden wij als gezin, zin om iets leuks te gaan doen. We besloten te gaan bowlen bij Bowlen enzo en vervolgens te gaan eten bij Eten enzo in Zwolle.
We stapten in de auto en iedereen vooral de kindjes hadden er onwijs zin in. Nadat wij super leuk gediscobowld hadden gingen wij in de rij staan bij de kassa om te gaan eten. (Vooraf betalen) Mijn zoontje fladdert dat is een soort van wapperen met zijn handjes. Dit doet hij als hij veel spanning heeft of heel erg blij/enthousiast is. Hij was dan ook lekker aan het fladderen in de rij.
En daar stond JIJ… Ja JIJ want mijn respect om u te zeggen ben je al kwijtgeraakt. Een lange grijze man van ongeveer 65 jaar oud. Misschien wel opa van zo’n klein kereltje als dat er voor je stond. Je nam hem helemaal in je op, keek lachend naar de mensen met wie je was, en besloot mijn zoontje belachelijk te maken door hem raar na te gaan zitten doen.
Wat ik mij nou afvraag.. Voel je je nu het mannetje? Lachen he? Stoer hoor! Een klein jongetje met prikkelverwerking problemen van maar 3 jaar oud na te gaan zitten doen. Ik stond op dat moment helemaal perplex. Ik was echt helemaal verbaasd, woedend. Ik zei niks maar mijn moederhart huilde.. In wat voor een wereld leven we? Ik kan je wel zeggen.. Dit gebeurd ons niet meer.. De eerst volgende die het nodig vind mijn kind belachelijk te maken krijgt zo’n erge verschutting dat ze de volgende keer nog wel eens nadenken voordat ze besluiten dat te gaan doen.
Ik hoop voor jou (want misschien ben je zelf wel opa/vader) Dat dit jouw familie nooit overkomt. Of misschien toch wel.. Zodat je kan zien hoeveel pijn je een ander eigenlijk aandoet en misschien eens gaat nadenken…
