Hoe vaak hoor ik mensen (vooral moeders) niet zeggen: ik moet eerst opruimen of schoonmaken. Daarna kan ik genieten van mijn rust. Gelukkig heb ik daar niet zo’n last van (als je het mn man vraagt zegt hij waarschijnlijk: ‘helaas heeft zij daar niet zo’n last van ;-)). Ik kan echt wel lekker een boek pakken en languit op de bank hangen. Ook als er nog een volle mand was ligt. Of het aanrecht nog vol ligt. Of het huis ontploft is. Of…
Het gevaar van altijd eerst opgeruimd moeten hebben, is dat je nooit aan jezelf toe komt. Los van dingen die je écht belemmeren (de ene mens is nou eenmaal opruimeriger dan de ander) kan het een uitdaging zijn om het los te laten. Want juist in het hectische gezinsleven is tijd voor jezelf zó hard nodig! Iedereen kent die quotes wel: ‘als je eerst voor jezelf zorgt, kun je meer voor een ander betekenen’ of ‘pas als je goed voor jezelf zorgt, kan je het beste van jezelf geven’. Het lijkt een cliché, maar dat zijn clichés niet voor niks. Vaak is het gewoon een waarheid als een koe.
Ik heb dan geen moeite om de boel de boel te laten. Maar écht tijd voor mezelf nemen vind ik nog best lastig. Als ik lekker op de bank zit, zit ik toch meestal op social media. Het lijkt een gemakkelijke vorm van vermaak, maar het levert me vaak helemaal geen nieuwe energie op. Net als tv kijken. Begrijp me niet verkeerd: een keer een steengoede serie of film kijken kan heerlijk zijn! Maar lekker hardlopen, een wandeling door het bos, een fietstocht door de polder… Dat kan mij meer energie opleveren. Of het lezen van een goed boek. Of het schrijven in een dagboek. Of iets lekkers bakken. Ik merk ook dat ik dan meer ruimte, energie en geduld heb voor de kinderen. Zo is die investering in mezelf ook een investering in mijn gezin.
Waar geniet jij van en wanneer heb je daar voor het laatst de tijd voor genomen?
